Page 59 - OKUYARAK ANLAMA-4 Nahide Aydın 24.10.21

ŞIMARIK ÇOCUK

Ali, ailenin tek çocuğuydu. Babası, annesi, dedeleri ve nineleri Ali'yi el üs-
tünde tutuyorlardı. Ali'nin canı bir şey istediğinde herkes sıraya giriyordu. Hele

doğum günü geldiğinde o kadar çok hediye alırdı ki, çoğunun paketini açmaya
sıra bile gelmezdi. Ali de bu kadar sevgi ve ilgiye göre oldukça şımarık, sorum-

luluğunu bilmeyen her şeyi başkasından bekleyen bir çocuktu.
Okula giderken o kadar çok harçlık alırdı ki parayı saçma sapan şeylere

harcar, aldıklarını da yemez, çöpe atardı. Ali artık o kadar ileri gitmişti ki arkadaş-
larını bile parayla satın alacağını düşünürdü. Oyuna katılmak için arkadaşlarına

para teklif eder, hediyeler alırdı. Sonra da kurallara uymadığı için oyundan kısa
sürede atılırdı. Ödevlerini yamadan okula gider, öğretmeninin onu uyarmasına

hiç aldırış etmezdi. Ali, hayatta bir çocuğun sahip olabileceği her şeye sahipti
ama hep canı sıkılırdı, hiçbir şeyden zevk alamazdı. Bir gün okuldan kaçıp parka

gitti. Büyük bir ağacın altına oturdu. Parkta üstü başı yırtık pırtık eli yüzü pislik
içinde bir kız çocuğu gördü. Kızın, zayıflıktan suratı içine çökmüştü. O haldeyken

parkta su satıyordu. Küçük kız Ali'nin yanına gelip:
- Abi su ister misin? diye sordu.

Ali o anda kendinden utandı. Sahip olduklarına rağmen çok mutsuzdu. Kü-
çük kız ise bu haliyle etrafa gülücükler dağıtıyordu. Her gün fiyatını bile sorma-

dan harcadığı paraları düşündü. Paranın ne kadar zor kazanıldığını görmüştü.
Çalışmanın hayatımızı anlamlı hale getirdiğini fark etmişti: Ali küçücük bir kız ço-

cuğundan o gün çok şey öğrenmişti. Ertesi sabah ailesini çok şaşırtarak erken-
den kalkıp, çantasını, beslenmesini kendisi hazırlayıp kimseyi üzmeden okuluna

gitmişti. Derslerine artık çok iyi çalışıyor, ödevlerini hiç ihmal etmiyordu. Büyükle-
rin deyimiyle "Ali artık adam olmuştu."

Yakınları da her geçen gün Ali'yi yetiştirirken yaptıkları hataları görüyorlardı.
Ali, iyi ve çok mutlu bir çocuk...

59