Page 15 - ASTTRO
P. 15

şu yandaki birkaç bina yoktu. Orası boş bir arsaydı.

          Kardan adamımızı da oraya yapardık. Havucu ma-
          nav Rüstem amca verirdi. Kaytan bıyıklı, güler yüz-

          lü hoş sözlü biriydi. Burada komşuluk bugünkü gibi

          çok güzeldi. Kar eriyip de suları akarken biz çocuklar
          üzülürdük. Tabi bir taraftan da okula gideceğimiz için

          sevinirdik. Havalar ısınınca da öğretmenimiz pikniğe,
          müzelere, deniz gezisine götürürdü. Ben her gezide

          mutlu olurdum. Ama müzeler beni çok etkilerdi. Mü-

          zeler çok gizemlidir. Öğretmeninizle kesin gidin, dedi
          Ahmet amca.

              — Ahmet amca ne tesadüf hafta başı müzeye gi-
          decektik. Fakat kar tatili araya girdi. Sanırım hava iyi

          olduğunda gideriz. Ben de sizin gibi gideceğimiz mü-

          zeyi çok merak ediyorum. Eski insanların yaptıklarını
          görmek beni heyecanlandırıyor, dedi Semra.

              — Bu çok güzel, gördüklerinizi bana anlatın. Ben-

          de  size bildiğim eski  müze  efsanelerini  anlatayım.
          Haydi eve geç kalmayın anneleriniz merak eder. Yarın

          kardan adamın havucu, benden, dedi ve birer tane lo-

          kum verdi bize Ahmet amca.
              Bakkaldan  çıkıp  Semra’yla  yarın  görüşmek  üze-

          re vedalaşıp yavaş adımlarla binaya doğru yürüdüm.

          14
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20