Page 15 - ASTTRO
P. 15
şu yandaki birkaç bina yoktu. Orası boş bir arsaydı.
Kardan adamımızı da oraya yapardık. Havucu ma-
nav Rüstem amca verirdi. Kaytan bıyıklı, güler yüz-
lü hoş sözlü biriydi. Burada komşuluk bugünkü gibi
çok güzeldi. Kar eriyip de suları akarken biz çocuklar
üzülürdük. Tabi bir taraftan da okula gideceğimiz için
sevinirdik. Havalar ısınınca da öğretmenimiz pikniğe,
müzelere, deniz gezisine götürürdü. Ben her gezide
mutlu olurdum. Ama müzeler beni çok etkilerdi. Mü-
zeler çok gizemlidir. Öğretmeninizle kesin gidin, dedi
Ahmet amca.
— Ahmet amca ne tesadüf hafta başı müzeye gi-
decektik. Fakat kar tatili araya girdi. Sanırım hava iyi
olduğunda gideriz. Ben de sizin gibi gideceğimiz mü-
zeyi çok merak ediyorum. Eski insanların yaptıklarını
görmek beni heyecanlandırıyor, dedi Semra.
— Bu çok güzel, gördüklerinizi bana anlatın. Ben-
de size bildiğim eski müze efsanelerini anlatayım.
Haydi eve geç kalmayın anneleriniz merak eder. Yarın
kardan adamın havucu, benden, dedi ve birer tane lo-
kum verdi bize Ahmet amca.
Bakkaldan çıkıp Semra’yla yarın görüşmek üze-
re vedalaşıp yavaş adımlarla binaya doğru yürüdüm.
14