Page 69 - 2OKUMA

AKIL OKULU

Ülkelerin birinde yaşayan zengin bir adam,
komşu ülkede bir akıl okulu olduğunu duy-

muş. Aslında bir okulda akıl öğretileceği-
ne inanmıyormuş ama merakına yenilerek

yola çıkmış.

Yolda giderken gözleri görme-

yen bir ihtiyara rastlamış. Ona nere
gittiğini sormuş. Aynı yere gittiklerini

öğrenince yol arkadaşı olmuşlar. Adam ona acımış onu atına bindir-
miş kendi yaya yollarına devam etmişler. Şehir meydanına vardıkla-

rında ihtiyar bağırmaya başlamış:

— İmdat! Yardım edin. Bu adam atımı çalmak istiyor.

Meydandaki insanlar koşa koşa gelmişler. İhtiyara acımış ve

inanmışlar. Zengin adamı suçlamışlar. Adam ne dese atın kendine ait

olduğunu kimseye inandıramamış. Onu, ihtiyarı ve atı doğruca şehrin
hakimine götürmüşler. Hakim ikisini de dinledikten sonra:

— Bana bir baytar, bir nalbant ve bir saraç çağırın demiş. Ha-

kim baytara atın nereden geldiğini, nalbanta atın nerede nallandığını
ve saracada nerede koşumlandığını sormuş. Zengin adam bunlardan

kendi ülkesinin adını duyunca çok şaşırmış.

Hakim cevapları alınca adama evet sen doğru söylüyorsun at

senin demiş. İhtiyara da gerekli cezayı vereceğini belirtmiş. Zengin

adam dayanamayarak bunları nasıl bildiklerini sormuş.

Hakim gülerek,

— Buradaki herkes ülkemizdeki akıl okulunu bitirdi. Her şeyi o

okulda öğrendik demiş.

Adam akıl okulunun ne anlama geldiğini yaşayarak öğrenmiş.
Anlamış ki akıl herkeste var ama onu doğru kullanabilmek için eğitim

gerekiyor.

69