Page 51 - 2OKUMA
P. 51
YAŞLI MARANGOZ
Küçük bir kasabada yaşayan, yaşlı bir marangoz vardı.
Bu yaşlı marangozun artık emeklilik zamanı gelmişti. İşverenine
çalıştığı konut yapım işinden ayrılarak eşi, çocukları, torunları ile bü-
yüyen ailesiyle birlikte daha özgür ve daha fazla zaman geçireceği
yaşam tasarısından söz etti.
İşveren bu iyi marangozun emekliye ayrılmak istemesine çok
üzülmüştü. Ondan, son bir ev daha yapıp sonra emekli olmasını iste-
di. Marangoz yıllardır yanında çalıştığı işverenini kırmak istemedi. İşi
kabul etti etmesine ama gönlünün yaptığı işte olmadığını görmek çok
kolaydı. Bir an önce bitirebilmek için baştan savma bir işçilik yaparak
ve kalitesiz malzemeler kullanarak işi bitirdi.
Kendini adamış olduğu mesleğine böyle son vermek ne büyük
talihsizlikti. İşi bitirdiğini işverene bildirdi. İşveren evi gözden geçirmek
için geldi. Dış kapının anahtarını marangoza uzattı. “Bu ev senin” dedi.
“Yıllardır bana yaptığın güzel evler ve emeklerin için benden sana
hediye”
Marangoz şoka girdi. Ne kadar utanmıştı! Keşke bu evi yapar-
ken öncekiler gibi özenseydi. Keşke kendi için olduğunu bilseydi. O
zaman böyle yapar mıydı hiç!
Bizim için de böyledir. Gün be gün kendi hayatımız için çalışırız.
Bazen çok özenir bazen baştan savarız. Bazen elimizden gelenin
daha azını yaparız. Sonra da tıpkı bu marangoz gibi keşke daha
iyisini yapsaydık deriz.
Alıntı
51
