Page 49 - OKUYARAK ANLAMA-4 Nahide Aydın 24.10.21

KEDİMİN ADI GOPİŞ

Abim bizim eve küçük bir kedi yavrusu getirdi. Anneme kediciği sa-

hiplenmek istediğini ısrarla söyledi. Aslında annem evde kesinlikle kedi
istemediğini defalarca söylemişti ama o annemi ikna etmeyi başarmıştı.

Kedinin beyaz ve gri karışımı renkleri vardı. O kadar güzeldi ki şimdiye ka-

dar gördüğüm kedilere hiç benzemiyordu. Abim adını benim koymama
izin verdi. "Gopiş" koydum adını. Geldiği günden itibaren evdeki her şeyle

oynamaya başladı kedimiz. Kalemle, topla, silgiyle, kağıt parçası bile onu
oynatmaya yetiyordu. Bir o tarafa bir bu tarafa koşuyor, bazen de pantolo-

nunun paçalarına saldırıyordu. Zamanla Goriş'i tüm aile üyeleri benimsedi.

Abim lazer tuttuğu zaman onu yakalamaya çalışırken hepimiz kahkahalar
atıyorduk. Gopiş bu kadar sevimli olmasına rağmen çok üstüne varınca

tırnağını geçiriveriyordu. Bu da onun korunma yöntemiydi.
Bir gün Gopiş evden gitti. Sokaklarda, her yerde onu aradık aradık ama

bir türlü gelmedi. Koridordaki mama kasesi ve kumu orada kalakalmıştı.

Gopişten hiçbir iz yoktu. Biz de mamalarını, kum kabını ve oyuncaklarını
komşumuza verdik. Aradan iki ay geçmişti, birden miyavlama sesleri geldi.

Cama koştuk bir de ne görelim bizim Gopiş, yanında aynı kendi kadar gü-

zel ama minik bir yavruyla çıkagelmiş. Vay yaramaz kedi...

49